شب تولد من
پشت پلک هایم که روشن می شود تا تو تنها چند شقایق فاصله است...شب تولد من
پشت پلک هایم که روشن می شود تا تو تنها چند شقایق فاصله است... هنگام سپیده دم خروس سحری
دانی که چرا همی کند نوحه گری
گویی که نمودند در آئینه صبح
کز عمر شبی گذشت و تو بی خبری
حیف این دل !! حیف این احساس !!
حیف این جان که داری فدای هیچ و پوچ می کنی!!
آهای آسمونی خودت باش !!
به خدا قسم ارزش تو بیشتر از این حرفاست !!
اینقدر دنبال این سایه ها نرو !!
قدر خودتو بدون !!
همین !!
راستی عیدتون مبارک
آسمونیا یا علی
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد